duman

senin sessizliğinle geldi kül
solduk önce
sonra parladık, özümüz döküldükçe
ateşimizin son nefesiyle.

bizi feth eden
doyumsuzluktu içten dışa,
(...)

tekrar ve tekrar ve tekrar
yanmak istercesine
bakınırdık
dumana.

kül olmağa
yanmağa
ve bizden eksilen dumana
bakmağa
devam ettik.

bizden kopup gidenin büyüsüyle
kendimizi bitirmeye
devam ettik.